NOME:  PROXECTO DE EXECUCIÓN DA PRAZA DA CONSTITUCIÓN EN GIRONA (1ºPremio concurso en colaboración con Elías Torres e Jose Antonio Martínez de la Peña)

EMPLAZAMENTO: ESPACIO LIBRE ENTRE GRAN VIA JAUME I, IGLESIA MERCADAL, FACHADA NORTE CALLE SÈQUIA

DATA: XULIO 1987

CLIENTE/PROMOTOR:  AYUNTAMENTO DE GIRONA

CONSTRUCTOR:

COLABORADORES: JULI ESTEBAN, ELIAS TORRES, arquitectos.

PRESUPOSTO (P.E.M.):            807.697,44 €

Un xardín escenifica, con leis propias, fragmentos de natureza en un espacio delimitado e mesurable. As tiestos son xardíns nas casas. A praza da Constitución é un tiesto na cidade. Na Praza se recrea una arboreda parecida a outras que lles son familiares os gerundenses. A arboleda crece sobre un plano horizontal de consistencia suave para pasear, perimetrada por largos volumes de formigón poliédrico. Este envolvente tectónico a separa e a protexe das rúas e define o ámbito deste tiesto a escala urbana.

Nos proxectos de xardíns sempre ha estado unha constante as citas e as guiñadas, que acentúan o seu carácter lúdico e surreal. De aquí a presencia das "moedas" de Girona delante do Banco de España, as cabezas de "carpas" do río Onyar - escupidores de choiva- as "moscas narcisistas" nos alcorques dos árbores- San Narciso é o patrón de Girona,- os bancos con "crestas", o "megáfono con patas" e a "fonte das letras" rezumando nos catro ríos da cidade.

A nena que simboliza á Constitución naceu en Girona o día da súa promulgación. Cada década que se conmemore esta fecha, Francisco López modelará una nova figura da mesma nena que se colocará xunto a anterior.

A praza estendese sobre a cuberta dun aparcadoiro cun pavimento de formigón de rombos verdes e grises.

Elevacións en forma de gradas son a vez as chemineas de ventilación.